วิลาด, วิลาศ หมายถึง ว. ที่เป็นของยุโรป (เป็นคําที่ชาวอินเดียในสมัยก่อนเรียกชาวตะวันตกโดยเฉพาะชาวอังกฤษ) เช่น สาคูวิลาด เหล็กวิลาดผ้าวิลาศ. (เปอร์เซีย wilayat).
ก. พิลาป. (ป., ส.).
ว. งามยิ่ง, งามเลิศ. (ส. วิ + ลาวณฺย).
ว. พิลาส, งามมีเสน่ห์, งามอย่างสดใส. (ป., ส.).
ว. งามอย่างสดใส, งามมีเสน่ห์ เช่น อันว่าเจ้ามัทรีวิลาสินีนงราม.(ม. คําหลวง นครกัณฑ์). (ส.).
น. พิลิปดา.
(ปาก) ว. หรูหรา เช่น แต่งตัววิลิศมาหรา.
[วิเลบ, วิเลปะ, วิเลปะนะ] น. การทา, การลูบไล้; เครื่องลูบไล้.(ป., ส.).